Tajemnica przedsiębiorcy i tajemnica przedsiębiorstwa, cz. II: różnice i podobieństwa

Wyjaśnienia składane w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę

Za tajemnicę przedsiębiorstwa mogą być również uznane wyjaśnienia wykonawcy składane w celu ustalenia, czy oferta zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia. W wyroku z dnia 14 maja 2013 r., KIO 908/13 uznano, że wyjaśnienia złożone przez wykonawcę mogą być uznane za stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa, gdyż zarówno metoda kalkulacji ceny, jak i konkretne dane cenotwórcze ujawnione przez wykonawcę na żądanie zamawiającego dla sprawdzenia, czy cena oferty nie jest ceną rażąco niska, stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa i mogą być przedmiotem ochrony przez ich utajnienie przed innymi podmiotami, również tymi uczestniczącymi w przetargu. Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że informacje te powstają na potrzeby konkretnego postępowania o zamówienie publiczne więc mają wartość gospodarczą. Sposób budowania strategii cenowej w ofercie i elementy składowe tej strategii spełniają przesłanki uznania informacji tych za tajemnicę przedsiębiorstwa, stanowią jego know-how, jako posiadających wartość handlową i gospodarczą, obrazują bowiem rozwiązanie dotyczące kalkulacji ceny, która pozwoliła na wybór oferty tego wykonawcy jako najkorzystniejszej.

Faktury

Co do zasady treść faktur i potwierdzenia zapłaty nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa (wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2015 r., II SA/Wa 1266/15).

Treść faktur może stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli ich ujawnienie mogłoby mieć wpływ na sytuację ekonomiczną wykonawcy, jakkolwiek nie muszą mieć same w sobie wartości gospodarczej (zob. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2017 r., IV SA/Po 571/17). Warto zauważyć, że treść faktury obrazuje wielkość produkcji i sprzedaży, a także źródła zaopatrzenia i zbytu. W postanowieniu z dnia 30 października 1996 r., XVII Amz 3/96 Sąd Antymonopolowy uznał, że dane obrazujące wielkość produkcji i sprzedaży, a także źródła zaopatrzenia i zbytu mogą stanowić tajemnicę przedsiębiorstwa.

Jak wykonawca powinien dowodzić, że informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa?

To na wykonawcy, zastrzegającym taką informację, spoczywa obowiązek wykazania przesłanek skuteczności takiego zastrzeżenia. Wykonawca winien uczynić to jednocześnie z samym zastrzeżeniem, nie czekając na decyzję i ewentualne wezwania zamawiającego w tym zakresie” (zob. wyrok z dnia 8 czerwca 2015 r., KIO 997/15). W wyroku z dnia 4 lutego 2016 r., KIO 84/16 Krajowa Izba Odwoławcza nakazując odtajnienie koncepcji wykonawcy Z., z uwagi na brak wykazania zasadności zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, stwierdziła, że poprzestanie przez wykonawcę na wskazaniu informacji niepodlegających ujawnieniu, przy braku jednoczesnego wykazania, że stanowią one tajemnicę przedsiębiorstwa, powinno być poczytane przez zamawiającego, jako nieskuteczne zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa. W takiej sytuacji zamawiający ma obowiązek udostępnienia zainteresowanym przekazanych informacji, niezależnie od tego, czy stanowiłyby one tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 uznk, rozpatrywanego w oderwaniu od art. 8 ust. 3 Pzp. Niewykazanie przez wykonawcę zasadności poczynionego zastrzeżenia oznacza bowiem, co najmniej, że w postępowaniu o udzielenie zamówienia nie podjął on niezbędnych działań w celu zachowania w poufności informacji mających dla niego wartość gospodarczą, które uprzednio nie były ujawnione do wiadomości publicznej.

Ustawodawca pozostawił wykonawcy dowolność w doborze środków służących wykazaniu, że zastrzeżona informacja stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa. Użyte w art. 18 ust. 3 Pzp wyrażenia „zastrzegł, że nie mogą być one udostępniane” oraz „wykazał, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa” oznaczają, iż w ramach wykazywania istnienia przesłanek określonych w art. 11 ust. 4 uznk, w odniesieniu do zastrzeganych informacji, wykonawca powinien przedłożyć określone dowody, nie zaś ograniczyć się do samego zastrzeżenia określonych informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa. Wykazanie przez wykonawcę, że zastrzegane informacje posiadają walor tajemnicy przedsiębiorstwa, powinno polegać na złożeniu dowodów mających postać np. oświadczenia uzasadniającego, dlaczego określone informacje mają przymiot tajemnicy przedsiębiorstwa, np. wyciągu z umów z kontrahentami zawierających postanowienia o zachowaniu określonych okoliczności w poufności.

Wykonawca powinien wskazać konkretne okoliczności, czy chociażby działania które zostały podjęte przez wykonawcę, tj. np. wykazanie się wewnętrznymi regulaminami, wskazującymi iż zastrzeżona informacja nie może zostać w żaden sposób upubliczniona (wyrok z dnia 23 kwietnia 2010 r., KIO/UZP 528/10). Dla wykazania wystąpienia przesłanek tajemnicy przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 11 ust. 4 uznk nie wystarczą same deklaracje. Wykonawca musi nie tylko wyjaśnić, ale także udowodnić ziszczenie się poszczególnych przesłanek warunkujących uznanie danej informacji za tajemnicę przedsiębiorstwa. Wykonawca musi wykazać, że informacja ma charakter techniczny, technologiczny, organizacyjny przedsiębiorstwa  lub inny posiadający wartość gospodarczą i nie została ujawniona do wiadomości publicznej oraz że podjęto w stosunku do niej niezbędne działania w celu zachowania poufności. Pod pojęciem „wykazania” należy rozumieć nie tylko złożenie oświadczenia,  że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, ale również przedstawienie dowodów na jego potwierdzenie. W wyroku z dnia 16 lutego 2018 r., KIO 200/18, Krajowa Izba Odwoławcza w pełni podzieliła stanowisko prezentowane w uzasadnieniu do poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych (Sejm RP VII kadencji, druk sejmowy nr 1653), w którym wskazano, że „mimo zasady jawności postępowania, informacje dotyczące przedsiębiorstwa nie są podawane do publicznej wiadomości. Jednakże, słuszny w swym założeniu przepis jest w praktyce patologicznie nadużywany przez wykonawców, którzy zastrzegając informacje będące podstawą do ich ocen, czynią to ze skutkiem naruszającym zasady uczciwej konkurencji, tj. wyłącznie w celu uniemożliwienia weryfikacji przez konkurentów wypełniania przez nich wymagań zamawiającego. Realizacja zadań publicznych wymaga faktycznej jawności wyboru wykonawcy. Stąd te dane, które są podstawą do dopuszczenia wykonawcy do udziału w postępowaniu powinny być w pełni jawne. Praktyka taka miała miejsce do 2005 r. i bez negatywnego skutku  dla przedsiębiorców dane te były ujawniane. Poddanie ich regułom ochrony właściwym  dla tajemnicy przedsiębiorstwa jest sprzeczne z jej istotą, a przede wszystkim sprzeczne  z zasadą jawności realizacji zadań publicznych.” W ocenie Krajowej Izby odwoławczej samo powoływanie się na klauzule poufności zawarte w umowie z kontrahentem, bez udowodnienia że informacja ma charakter techniczny, technologiczny, organizacyjny przedsiębiorstwa  lub inny posiadający wartość gospodarczą i nie została ujawniona do wiadomości publicznej oraz że podjęto w stosunku do niej niezbędne działania w celu zachowania poufności, a nawet bez wykazania, że taka umowa została faktycznie zawarta, nie może uzasadniać uznania zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa za skuteczne. W ocenie Krajowej Izba Odwoławcza nie wystarczą jedynie twierdzenia wykonawcy. W takim wypadku niezbędne jest przedłożenie konkretnych dowodów, a zatem umowy zawartej w konkretnej dacie z konkretnym podmiotem, zawierającej konkretne postanowienia, w ramach której wykonawca zobowiązany jest do zachowania w poufności wszelkich informacji. W przypadku gdy wykonawca powołuje się na kilka umów, powinien załączyć wszystkie. W sposób tożsamy należy ocenić powołanie się wykonawcy na wewnętrze procedury obowiązujące w jego przedsiębiorstwie. Skoro obowiązują u wykonawcy procedury narzucające pracownikom odpowiedni sposób gromadzenia, przetwarzania i przechowywania poufnych danych, specyficzny obieg dokumentów, a także poszczególne osoby zobowiązane są do zachowania poufności, to wykonawca powinien takie procedury przedstawić zamawiającemu, jako dowody na tę okoliczność. Przykładowo będą to zarządzenia w sprawie ochrony bezpieczeństwa informacji, regulacje związane z obiegiem dokumentów, dostępem do nich, utworzeniem kancelarii tajnej czy też postanowienia umowne zawierające klauzule poufności dotyczące pracowników.

Postępowanie zamawiającego w przypadku zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa

Zamawiający powinien każdorazowo dokonać oceny, czy w stosunku do informacji, których poufność wykonawca zastrzegł, nastąpiło kumulatywne ziszczenie się przesłanek określonych w art. 11 ust. 4 uznk oraz 18 ust. 3 Pzp. Na zamawiającym spoczywa bowiem obowiązek należytego badania zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, a następnie podjęcia decyzji o odtajnieniu, bądź nie, informacji zawartych w ofercie wykonawcy. Zamawiający obligatoryjnie w każdym przypadku powinien zbadać, czy faktycznie zaistniały przesłanki objęcia danych informacji tajemnicą przedsiębiorstwa. Nie może zatem bezkrytycznie akceptować zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa poczynionego przez wykonawcę, lecz winien żądać od wykonawcy wykazania zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa w sposób uprawniony (zob. wyrok z dnia 31 marca 2009 r., KIO/UZP/338/09).

W przypadku stwierdzenia, że tajemnicą objęte zostały informacje niespełniające przesłanek uznania, iż stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa, zamawiający ma obowiązek odtajnienia treści ofert, stosownie do wskazań Sądu Najwyższego w uchwale z dnia 21 października 2005 r., III CZP 74/05, zgodnie z którymi w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego zamawiający bada skuteczność dokonanego przez oferenta zastrzeżenia dotyczącego zakazu udostępniania informacji potwierdzających spełnienie wymagań wynikających ze specyfikacji istotnych warunków zamówienia.  

Odwołujący uzasadniając postawiony zarzut wskazał, że z ochrony wynikającej z tajemnicy przedsiębiorstwa mogą korzystać jedynie informacje (a nie automatycznie całe dokumenty), które odpowiadają definicji ustawowej tajemnicy przedsiębiorstwa. W konsekwencji nie jest dopuszczalne objęcie tajemnicą przedsiębiorstwa całego dokumentu, a wyłącznie tych informacji, które w jego treści faktycznie stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa.

Postępowanie zamawiającego, gdy wykonawca nie wykaże, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa.

Jeżeli wykonawca poprzestanie na zastrzeżeniu w ofercie danych informacji jako tajemnicy przedsiębiorstwa, bez wykazania skuteczności ich utajnienia w świetle art. 11 ust. 4 uznk, zamawiający nie jest związany zakazem ujawniania tych informacji, wynikającym z art. 18 ust. 3 Pzp. Nie składając wyjaśnień wykonawca rezygnuje w postępowaniu z ochrony zastrzeżonych informacji, które nawet poza postępowaniem mogły spełniać przesłanki określone w art. 11 ust. 4 uznk (zob. wyrok z dnia 3 kwietnia 2015r., KIO 561/15 i wyrok z dnia 28 sierpnia 2015r., KIO 1730/15). W orzecznictwie podkreśla się, że obowiązek wykazania, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa są dodatkowym, ustawowym warunkiem koniecznym dla zachowania poufności informacji (zob. wyrok z dnia 5 maja 2015r., KIO 761/15, KIO 764/15). Podkreśla się również to, że zastrzeżenie tajemnicy przedsiębiorstwa i wykazanie, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa musi nastąpić jednocześnie (zob. wyrok z dnia 2 marca 2015r., KIO 279/15). W wyroku z dnia 3 kwietnia 2015r., KIO 561/15 Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że brak wykazania, że zastrzeżone informacje stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa rodzi po stronie zamawiającego obowiązek udostępnienia zainteresowanym informacji, niezależnie od tego, czy stanowiłyby one tajemnicę przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 11 ust. 4 uznk. Jeżeli w wyniku weryfikacji okaże się, że zastrzeżona informacja nie stanowi tajemnicy przedsiębiorstwa, to zadeklarowane zastrzeżenie staje się bezskuteczne (wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1483/12, wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 2406/13.

Jaki jest termin na wniesienie odwołania na zaniechanie ujawnienia informacji zastrzeżonych w ofercie jako tajemnicy przedsiębiorstwa?

W wyroku z dnia 26 stycznia 2012 r., KIO 100/12, dotyczącym liczenia terminu na wniesienie odwołania na zaniechanie ujawnienia informacji zastrzeżonych w ofercie jako tajemnicy przedsiębiorstwa Krajowa Izba Odwoławcza zwróciła uwagę, że w przypadku odwołania wobec zaniechania ujawnienia informacji zastrzeżonych w ofercie, powstaje pytanie jaki dzień uznać należy za ten, w którym powzięto, lub przy zachowaniu należytej staranności można było powziąć, wiadomość o okolicznościach stanowiących podstawę do wniesienia odwołania na nieodtajnienie oferty. Problem z ustaleniem początku biegu terminu na wniesienie odwołania w tej kwestii komplikuje również fakt, że ustawa Pzp nie przewiduje, w jakim terminie zamawiający musi przeprowadzić weryfikację ofert pod wyżej wskazanym kątem, jak również nie przewiduje obowiązku, ani trybu poinformowania wykonawców o zajętym przez zamawiającego stanowisku i jego uzasadnieniu. W tym zakresie, wytycznych należy poszukiwać w licznych orzeczeniach sądów oraz Krajowej Izby Odwoławczej.

Niewątpliwym jest, że pierwszym terminem, kiedy wykonawca dowiaduje się lub może się dowiedzieć o samym fakcie zastrzeżenia tajemnicy w ofertach innych wykonawców, jest termin otwarcia ofert. Jednakże należy podkreślić, że w tym samym terminie również zamawiający dowiaduje się o fakcie, że w złożonych ofertach zostały zastrzeżone niektóre informacje czy dokumenty i musi on mieć stosowny okres czasu na podjęcie określonych badań, aby stwierdzić, czy zaistniały okoliczności odpowiadające warunkom określonym w art. 11 ust. 2 uznk. Rozpoczęcie badania zasadności zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa w ofertach wykonawców, zgodnie z orzecznictwem Krajowej Izby Odwoławczej musi nastąpić niezwłocznie po terminie otwarcia (zob. wyrok KIO 183/11/).

Do etapu badania należy zaliczyć również potrzebę wystąpienia do wykonawcy o wskazanie i szczegółowe uzasadnienie podstaw zastrzeżenia określonych informacji jako tajemnica przedsiębiorstwa. Za zasadnością takiego wystąpienia przemawia przede wszystkim fakt, że przesłanka zachowania tajemnicy pewnych informacji dotyczy przedsiębiorstwa wykonawcy, a nie zamawiającego i dlatego też to wykonawca winien wykazać zamawiającemu potrzebę takiego zastrzeżenia. W sytuacji kiedy wykonawca wystąpi z wnioskiem do Zamawiającego o udostępnienie mu w całości oferty danego wykonawcy i Zamawiający poinformuje go o terminie, w którym podejmie decyzję, czy zastrzeżenie tajemnicy zostało dokonane prawidłowo, to termin na wniesienie odwołania biegnie dopiero od tego wskazanego terminu. Tym samym termin na wniesienie odwołania od zaniechania odtajnienia zastrzeżonych w ofercie informacji powinien być liczony od momentu uzyskania przez wykonawcę wiedzy o podjęciu przez zamawiającego decyzji odnośnie skuteczności dokonanego zastrzeżenia.

Zamawiający, przekazując informacje o odmowie udostępnienia wykonawcom oferty w pełnym zakresie, automatycznie uruchamia początek biegu terminu na wniesienie odwołania. Takim terminem, zdaniem tego składu orzekającego, nie jest termin otwarcia ofert, chyba że Zamawiający w tym dniu dokonałby również oceny zasadności zastrzeżenia tajemnicy przedsiębiorstwa, co w praktyce wydaje się działaniem niewykonalnym. Jednocześnie Krajowa Izba Odwoławcza uznała, że ostatecznym terminem, od którego biegnie termin na wniesienie odwołania w tym zakresie, jest decyzja zamawiającego dotycząca wyboru i oceny ofert, gdyż ta decyzja kończy etap oceny ofert, a tym samym również oceny zasadności zastrzeżenia informacji oferty jako tajemnicy przedsiębiorstwa. W ocenie Krajowej Izby Odwoławczej zasadnym jest stwierdzenie, że nie jest możliwe wskazanie dla wszystkich stanów faktycznych jednolitej zasady co do określenia terminu, od którego należy liczyć rozpoczęcie biegu terminu na wniesienie odwołania w omawianym zakresie, a kwestia ta winna każdorazowo podlegać indywidualnej ocenie.

Dyrektywa 2016/943 w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa)

W dniu 5 lipca 2016 r. weszła w życie dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/943 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony niejawnego know-how i niejawnych informacji handlowych (tajemnic przedsiębiorstwa) przed ich bezprawnym pozyskiwaniem, wykorzystywaniem. Celem dyrektywy 2016/943 jest harmonizacja przepisów państw członkowskich Unii Europejskiej poprzez wprowadzenie spójnej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa oraz środków ochrony cywilnoprawnej w przypadku bezprawnego naruszenia prawa do tajemnicy przedsiębiorstwa. Z motywu 14 dyrektywy wynika obowiązek przyjęcia jednolitej definicji tajemnicy przedsiębiorstwa bez ograniczania zakresu ochrony przed przywłaszczeniem. Taka definicja powinna zatem być sformułowana w sposób uwzględniający know-how, informacje handlowe i informacje techniczne w przypadkach, w których istnieje zarówno uzasadniony interes w utrzymaniu poufności, jak i uzasadnione oczekiwanie, że taka poufność zostanie zachowana. Ponadto taki know-how lub informacje powinny mieć rzeczywistą lub potencjalną wartość handlową. Takie informacje lub know-how powinny być uważane za informacje o wartości handlowej wówczas, gdy przykładowo ich bezprawne pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie może spowodować szkody dla interesów osoby, która zgodnie z prawem sprawuje nad nimi kontrolę, szkodząc jej naukowemu lub technicznemu potencjałowi, interesom gospodarczym lub finansowym, pozycji strategicznej lub zdolności do konkurowania.

Definicja tajemnicy handlowej nie obejmuje nieistotnych informacji oraz doświadczeń i umiejętności, które zostały zdobyte przez pracowników w trakcie prowadzenia normalnej pracy, a także nie obejmuje informacji, które są powszechnie znane lub łatwo dostępne osobom z kręgów zajmujących się zwykle tym rodzajem informacji.

Dyrektywa 2016/943 wprowadziła jednolitą definicję tajemnicy przedsiębiorstwa, czego potrzebę podkreślono także w jej preambule. Zgodnie z art. 2 pkt 1 dyrektywy „tajemnica przedsiębiorstwa” oznacza informacje, które spełniają wszystkie następujące wymogi:

1. są poufne w tym sensie, że jako całość lub w szczególnym zestawie i zbiorze ich elementów nie są ogólnie znane lub łatwo dostępne dla osób z kręgów, które zwykle zajmują się tym rodzajem informacji;
2. mają wartość handlową dlatego, że są objęte tajemnicą;
3. c)poddane zostały przez osobę, która zgodnie z prawem sprawuje nad nimi kontrolę, rozsądnym, w danych okolicznościach, działaniom dla utrzymania ich w tajemnicy.

W art. 4 dyrektywy 2016/943 wyszczególniono, kiedy pozyskiwanie, wykorzystywanie i ujawnianie tajemnicy przedsiębiorstwa jest bezprawne.

Pozyskanie tajemnicy przedsiębiorstwa bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne zawsze wówczas, gdy wynika ono z nieuprawnionego dostępu, przywłaszczenia lub kopiowania wszelkich dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji lub plików elektronicznych, nad którymi zgodnie z prawem posiadacz tajemnicy przedsiębiorstwa sprawuje kontrolę, zawierających tajemnicę przedsiębiorstwa lub pozwalających na wywnioskowanie tajemnicy przedsiębiorstwa lub z każdego innego postępowania, które uznaje się w danych okolicznościach za sprzeczne z uczciwymi praktykami handlowymi (art. 4 ust. 2 dyrektywy 2016/943).

Zgodnie z art. 4 ust. 3 dyrektywy 2016/943 wykorzystanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się za bezprawne w każdym przypadku, gdy bez zgody posiadacza tajemnicy przedsiębiorstwa dokonuje go osoba, która spełnia którykolwiek z następujących warunków:

1. pozyskała bezprawnie tajemnicę przedsiębiorstwa;
2. naruszyła umowę o poufności lub inny obowiązek nieujawniania tajemnicy przedsiębiorstwa;
3. naruszyła umowny lub inny obowiązek ograniczenia wykorzystywania tajemnicy przedsiębiorstwa.

Pozyskiwanie, wykorzystywanie lub ujawnianie tajemnicy przedsiębiorstwa uznaje się również za bezprawne zawsze wówczas, gdy w momencie pozyskiwania, wykorzystywania lub ujawniania osoba wie lub powinna w danych okolicznościach wiedzieć, że tajemnicę przedsiębiorstwa uzyskano bezpośrednio lub pośrednio od innej osoby wykorzystującej lub ujawniającej tajemnicę przedsiębiorstwa bezprawnie w rozumieniu art. 4 ust. 3 dyrektywy 2016/943.

Produkcję, oferowanie lub wprowadzanie do obrotu towarów stanowiących naruszenie oraz przywóz, wywóz bądź przechowywanie towarów stanowiących naruszenie do takich celów uznaje się również za bezprawne wykorzystywanie tajemnicy przedsiębiorstwa, jeżeli osoba dokonująca tych czynności wiedziała lub powinna była w danych okolicznościach wiedzieć o bezprawnym wykorzystywaniu w rozumieniu art. 4 ust. 3 dyrektywy 2016/943, tajemnicy przedsiębiorstwa.

Przepis art. 5 lit. b) dyrektywy 2016/943 zapewnia uchylenie zastosowania środków ogólnych w związku z naruszeniem tajemnicy przedsiębiorstwa, jeżeli zostało ono dokonane na skutek działalności sygnalizacyjnej („Państwa członkowskie zapewniają, by wniosek o zastosowanie środków ogólnych, procedur i środków prawnych przewidzianych w niniejszej dyrektywie został oddalony, jeżeli domniemane pozyskanie, wykorzystywanie lub ujawnienie tajemnicy przedsiębiorstwa miało miejsce dla ujawnienia nieprawidłowości, uchybienia lub działania z naruszeniem prawa, pod warunkiem że pozwany działał w celu ochrony ogólnego interesu publicznego.”).

Józef Edmund Nowicki

właściciel kancelarii CONEXIS Zamówienia publiczne, wieloletni ekspert zewnętrzny w zakresie kontroli zamówień współfinansowanych z budżetu Unii Europejskiej. Autor komentarzy do ustawy - Prawo zamówień publicznych i ponad 500 publikacji z dziedziny prawa zamówień publicznych.

Artykuł pochodzi z Biuletynu Euro Info 11/2021

Przeczytaj I część artykułu Tajemnica przedsiębiorcy i tajemnica przedsiębiorstwa

Przeczytaj więcej takich artykułów w strefie Wiedzy PARP