Na podstawie przeprowadzonego badania bardzo wysoko należy ocenić zarówno założenia, przebieg jak i efekty programu. Projekt w znacznym stopniu przyczynił się do likwidacji skutków klęsk żywiołowych (przede wszystkim powodzi) w poszkodowanych małych i średnich przedsiębiorstwach. Dzięki projektowi wspomagane przedsiębiorstwa mogły szybko zlikwidować wyrządzone szkody bez utraty płynności finansowej.

Projekt miał nietypowy dla Agencji, "ratunkowy" charakter. Przyniósł jednak zadawalające efekty w postaci utrzymanych przedsiębiorstw i miejsc pracy. W kilku przypadkach środki z pożyczki przyczyniły się do modernizacji, rozszerzenia działalności lub zabezpieczenia firmy przed skutkami ewentualnych klęsk żywiołowych w przyszłości (np. przeniesienie siedziby na tereny niezalewowe). Na podstawie przeprowadzonego badania ilość miejsc pracy utrzymanych dzięki projektowi można oszacować na około 700.

Dla dużej części firm pożyczka stanowiła pierwsze doświadczenie w korzystaniu z zewnętrznych źródeł finansowania. Fakt ten, w połączeniu z dużym zainteresowaniem beneficjentów preferencyjnymi pożyczkami, wskazuje na ograniczoną dostępność zewnętrznych źródeł finansowania (z powodu kosztów uzyskania środków oraz wymagań komercyjnych instytucji). Wskazuje to na potrzebę wspierania środkami publicznymi inicjatyw ułatwiających dostęp do zewnętrznych źródeł finansowania dla małych i średnich przedsiębiorstw. Jednocześnie należy podkreślić edukacyjny charakter projektu i jego rolę w przygotowywaniu firm do pozyskiwania środków z zewnętrznych źródeł finansowania w przyszłości (learning by doing).

Pozytywna ocena efektów projektu prowadzi do rekomendacji wprowadzenia podobnych rozwiązań w przypadku, gdyby ponownie doszło do klęski żywiołowej. Jednocześnie zaleca się wcześniejsze opracowanie szczegółowych założeń projektu w sposób, który pozwoliłby na jak najszybsze jego uruchomienie i pomoc poszkodowanym podmiotom. Długi czas oczekiwania na otrzymanie pożyczki był jednym z głównych zastrzeżeń beneficjentów. Przy projektowaniu programu powinna również zostać uwzględniona forma informowania o możliwości uzyskania wsparcia. Informacja tak powinna dotrzeć do możliwie szerokiej grupy przedsiębiorstw w możliwie najkrótszym czasie. Ze względu na ograniczony terytorialnie charakter projektu pozytywnie należy ocenić fakt, że głównym źródłem informacji o możliwości uzyskania pożyczki były organy samorządowe. Wydaje się jednak zasadne przeprowadzenie równoległej, szerokiej kampanii informacyjnej w mediach w celu uniknięcia asymetrii informacji i wyrównania szans podmiotów z różnych terenów. Wydaje się również zasadna zmiana w sposobie doboru instytucji udzielających pożyczek (ich ilość oraz rozmieszczenie) - niektórzy beneficjenci wskazywali na znaczną odległość dzielącą ich od siedzib funduszy. W przyszłości, w przypadku projektów wspierających tworzenie i rozwój funduszy pożyczkowych, ważnym kryterium wyboru beneficjentów powinna być ich lokalizacja. Należy dążyć do równomiernego pokrycia kraju siecią podobnych instytucji (biorąc oczywiście pod uwagę liczbę MSP w poszczególnych regionach). Warto również zastanowić się nad większą jednorodnością warunków udzielania pożyczek przez różne fundusze.

Zaleca się dokonanie zmian w systemie monitorowania projektu (dotyczy to również innych projektów). Ze względu na jakość badań ewaluacyjnych oraz kontrolnych (możliwość pełnego kontaktu z beneficjentami po zakończeniu projektu, możliwość obliczenia stopy przeżywalności wspomaganych przedsiębiorstw, etc.) w raportach składanych Agencji przez fundusze pożyczkowe powinny znaleźć się informacje o wszystkich ewentualnych zmianach adresów lub zakończeniu działalności przez pożyczkobiorców. Zaleca się umieszczenie w umowach dotacji odpowiednich zapisów. Odpowiednie bazy danych w PARP powinny być na bieżąco aktualizowane.