Wdrożenie przedsięwzięcia w formule partnerstwa publiczno-prywatnego powinno być starannie zaplanowane i przeanalizowane przez podmiot publiczny. Współpraca z sektorem prywatnym w formule ppp czy koncesji jest bowiem tylko jednym z wielu możliwych sposobów realizacji zadań spoczywających na władzach publicznych, które zdecydowały się na nawiązanie tego typu współpracy. Współpraca z partnerem prywatnym przynajmniej w założeniu, powinna być efektywniejsza niż samodzielne (publiczne) zrealizowanie danego projektu. Po stronie publicznej nad sensownym wdrożeniem przedsięwzięcia ppp zawsze pracować wspólnie powinni zarówno politycy, jak i obsługująca ich administracja (urząd). Bez jasnej wizji politycznej tego na ile współpraca z sektorem prywatnym w ogóle jest dopuszczalna w poszczególnych obszarach zadań publicznych ani bez ustalenia zasad i kryteriów ustalania jakie projekty mogą być wdrażane w formie ppp czy szacowania korzyści jakie przynieść ma tego typu współpraca trudno sobie wyobrazić sprawne i w miarę wolne od ryzyka politycznego i kontrolnego działanie podmiotu publicznego. Konieczność wdrożenia partnerstwa (i koncesji) do dokumentów politycznych, jak i stworzenia odpowiedniej polityki w zakresie ppp już dawno uznano w krajach, w których stosuje się rutynowo tę formę realizacji zadań publicznych. W Polsce spójne podejście do ppp dopiero się kształtuje, szczególnie tam gdzie uzasadnienie dla wdrożenia projektu nie jest czysto finansowe w ramach konkretnego projektu, a odwoływać powinno się do efektywności ekonomicznej czy choćby lepszej jakości realizacji zadań publicznych.

Niniejszy, drugi numer Biuletynu PPP poświęcony jest po części tematyce wypracowania odpowiednich ram organizacyjnych i politycznych dla realizacji projektów typu ppp.

Mimo stale rosnącego zainteresowania jednostek samorządu terytorialnego formułą ppp pozostaje jednak do rozwiązania szereg kwestii natury prawnej, praktycznej i świadomościowej, zgłaszanych przez obydwie strony współpracy. Ich identyfikacja i uregulowanie powinno przyspieszyć rozwój ppp w naszym kraju. Kwestiami kluczowymi, obok pewnych zmian ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym i ustawy o koncesjach na roboty budowlane i usługi, będzie również stworzenie sprzyjającego projektom hybrydowym systemu wdrażania funduszy UE w latach 2014–2020, jak i solidne, jednoznaczne uregulowanie wpływu zobowiązań finansowych wynikających z umów tego typu na limity zobowiązań jednostek samorządu terytorialnego i rządu nie tylko w świetle reguł obowiązujących w UE, ale i na gruncie polskiej ustawy o finansach publicznych. Zapraszamy zatem do dyskusji nad postulatami zmian zgłoszonymi w wyniku badań potencjału rynku ppp prowadzonych w ramach projektu systemowego PARP, jak i zgłaszanych przez sektor prywatny.