Od 1996 r. Turcja pozostaje w unii celnej z państwami Unii Europejskiej, w ramach której zo stały zniesione bariery taryfowe dla produktów przemysłowych oraz przetworzonych artyku łów rolnych, przy utrzymaniu pewnych ograniczeń celnych i ilościowych w odniesieniu do towarów sektora rolnego. Turcja została zobowiązana do ujednolicenia własnej taryfy celnej z taryfą wspólnotową oraz dostosowania prawa w zakresie polityki handlowej do ustawodawstwa wspólnotowego, jak również dostosowania wewnętrznych przepisów w dziedzinie ochrony własności intelektualnej czy wspólnotowych zasad konkurencji. Wraz z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej w 2004 r., ustalenia wynikające z istnienia wspomnianej unii celnej zostały rozszerzone również na nasz kraj.

W efekcie polscy przedsiębiorcy mogą korzystać z zalet wynikających z liberalizacji wzajemnych obrotów handlowych w celu rozwoju dotychczasowej wymiany handlowej. W rezultacie osiągnięto ponad dziesięciokrotny wzrost obrotów w polsko-tureckiej wymianie handlowej w latach 2000–2007.

Innym czynnikiem sprzyjającym poszerzeniu ekspansji polskich małych i średnich przedsiębiorstw może być proinwestycyjna polityka rządu tureckiego, prowadzona na rzecz zwiększenia bezpośrednich inwestycji zagranicznych. Służyć temu ma uproszczenie procedur administracyjnych i prawnych związanych z zakładaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej w Turcji oraz stosowanie zachęt inwestycyjnych dla potencjalnych partnerów zagranicznych.

Polscy przedsiębiorcy mogą również traktować Turcję jako pośrednika w nawiązaniu stosunków handlowych z jej sąsiadami z Kaukazu i Azji Centralnej, z uwagi na łączące te państwa podobieństwa kulturowe.